Op zaterdag 14 december was het zover… Het jubileumconcert van de KHD t.g.v. het 130 jarig bestaan!
Samen met musical/vocalgroep Rits werd het theatraal muziekspektakel “Scrooge in Harmony” op de planken gebracht. Voor een bijna uitverkocht Vredeskerk ( bijna 600 bezoekers ) werd een avondvullend programma verzorgd, waarbij muziek en toneel perfect in elkaar vielen. Het verhaal van Charles Dickens “A Christmas Carol” werd met veel passie en kundigheid gebracht met een excellente Rutger Callenbach als Scrooge. De omlijstende muziek was van uitzonderlijk niveau, getuige de staande ovatie na afloop van het concert. Ruud Klootwijk tekende voor de regie en had perfect werk afgeleverd. Het was een fenomenaal totaalproduct en de samenwerking met Rits is zeker voor herhaling vatbaar. Mijn collega Richard FitzHugh had Rits voor deze gelegenheid perfect voorbereid.
Aan iedereen een welgemeend compliment, chapeau voor de diverse commissies die ervoor zorgden dat alles gestroomlijnd verliep en zeker aan alle uitvoerenden van de KHD en Rits! Het was voor mij in ieder geval een geweldige happening!
Iets waar wij met zijn allen heel trots op mogen zijn!
Filmpje van de Generale repetitie van Scrooge in Harmony.
Opnames:
Jubilee Overture ( Philip Sparke )
Polish Christmas Music ( arr. Johan de Meij )
Jupiter from The Planets ( Gustav Holst, arr. Geert Schrijvers )
Hymn to the Sun with the Beat of Mother Earth ( Satoshi Yagisawa )
Op Hoop van Zegen ( Rogier van Otterloo, arr. Ton van Grevenbroek )
Whatsoever Things ( Mark Camphouse )
Sabic Symphonic March ( Bert Appermont )
Back to the Future ( Alan Silvestri, arr. Steven Walker )
Thriller ( Michael Jackson, arr. Steven Walker )
Sky High ( Des Dyer & Clive Scott, arr.Tomohiro Tabete )
Christmas for Every Heart ( arr. Hans van der Heide )
Hier een leuke reactie van Sander Uijtdehaage ( Bob Cratchit ) :
Hoi Steven,
Heel veel goede reacties!
De mooiste vond ik de opmerkingen dat het één geheel was. Dat was ook ons doel.
Ik stond zelf voor de tweede acte achterin de zaal omdat ik vanaf daar op moet voor mijn scene. Toen heb ik vanuit het publiek jullie zien en horen spelen. Dat was heel gaaf: het geluid vulde de hele kerk waarin je letterlijk werd ondergedompeld en dan inclusief de glinstering van de instrumenten in het licht.
Mooi compliment voor de KHD was ook van een kritische Rits-volger die zei dat de KHD bij elke noot de hele ruimte vulde, waarbij elke klank ‘opende’.
Wat ik zelf mooi (en leerzaam) vond, was hoe het spel normaal op de voorgrond staat, maar nu een meer ondergeschikte rol had. Dat maakte het een werkelijke muziektheatervoorstelling.
Het spel was 100x beter, dieper, verstaanbaarder en intenser dan op vrijdag. Dat vond ik heel mooi om te zien en mee te maken.
Ik heb genoten!
gr.
Sander
